Peyk Gravür, Nicolas de Nicolay, Anvers 1589, Tahta Baskı

Habit et ma mére antienne des Peicks ou Lacquais du grand Seigneur
Discours et histoire veritable des navigations, peregrinations et voyages, faicts en la Turqvie, Anvers 1589
Osmanlı'da peykler öylesine hızlı koşuculardı ki, atlı tatarlardan bile daha çabuk haber getirip götürürlerdi. Bu peykler, peykhanelerde çok özel eğitimlere tabi tutulurlardı, örneğin, çıplak ayakla kızgın kumlarda koşma antrenmanı yaptırılırdı. Son derece zorlu eğitimini tamamlayıp peyk olmaya hak kazanan liyakatli bir peyk, günde 150 kilometre koşabilirdi. Bu koşucu peykler, yolda başlarına gelebilecek herhangi bir insan-haydut veya vahşi hayvan saldırısından korunmak için teber adı verilen baltalar taşırlardı: Yine koşucu peyklerin kuşaklarında ve diz altlarında çıngıraklar vardı, bu çıngıraklar peyk koşarken ses çıkarır, kalabalık bir ortamda koşuyorsa, ahalinin ona yol vermesini sağlardı.
Ölçü: 35x22 cm

Fransız Nicolas de Nicolay (1517-1583) 25 yaşındayken ülkesinden ayrılıp 16 yıl boyunca Almanya, Danimarka, Prusya, İsveç, İngiltere, İskoçya ve İspanya'da seyahat eder. Batı Avrupa seyahatlerinden sonra kraliyetin resmî coğrafyacısı rütbesini alır. 1551 yılında kral II. Henry'nin sefiri G. d'Aramon maiyetinde İstanbul'da Kanunî Sultan Süleyman'ı ziyaret eder. Yapıtında yer alan 60 tane Anadolulu giyim tarzı eskizi asıllarına son derece sadık oluşları bakımından 16. yüzyıl'da Osmanlı İmparatorluğundaki insan tipleri hakkında çok değerli bir kaynak teşkil etmektedir.